Zgodnie z art. 44k Ustawy o systemie oświaty (uoso), uczeń nie może być klasyfikowany, jeśli brak jest podstaw do klasyfikacji. Brak podstaw do klasyfikacji występuje w przypadku spełnienia dwóch przesłanek jednocześnie:
- Uczeń ma mniej niż 50% obecności na zajęciach w danym okresie klasyfikacyjnym (np. od 2 września do stycznia).
- Uczeń nie wypełnił wymagań edukacyjnych zaplanowanych na ten okres (uwaga! W czerwcu rozpatrujemy wymagania w kontekście całego roku).
Zadanie nauczyciela w procesie oceny
Tylko nauczyciel ma kompetencje do oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia zgodnie z art. 44b uoso. W procesie tym nauczyciel musi:
- Dokładnie przeanalizować wymagania przedmiotowe na dany okres, koncentrując się na tzw. wymaganiach niezbędnych (np. 5–10 kluczowych celach edukacyjnych).
- Sprawdzić, w jakim stopniu uczeń zrealizował te wymagania, analizując każde z nich indywidualnie. Przykład analizy:
- Wymaganie nr 1 – zrealizowane (X),
- Wymaganie nr 2 – brak (X),
- Wymaganie nr 3 – zrealizowane (X),
- Wymaganie nr 4 – brak (X),
- Wymaganie nr 5 – ocena 2,
- Wymaganie nr 6 – brak (X).
Co oznacza brak podstaw do klasyfikacji?
Ocenianie polega na rozpoznawaniu stopnia wypełnienia wymagań edukacyjnych w określonym czasie. Jeśli uczeń:
- nie zrealizował wystarczającej liczby wymagań,
- jego osiągnięcia edukacyjne ograniczają się np. do pojedynczej oceny (np. jednej oceny pozytywnej), to przy niskiej frekwencji (poniżej 50%) nauczyciel może stwierdzić brak podstaw do klasyfikacji.
Indywidualna sytuacja każdego ucznia
Z drugiej strony, nawet uczeń z niską frekwencją może być klasyfikowany, jeśli spełnił wszystkie kluczowe wymagania edukacyjne.
Podsumowanie
W procesie klasyfikacji należy myśleć w kategoriach realizacji wymagań edukacyjnych, a nie jedynie frekwencji czy uzyskanych stopni. Każda sytuacja wymaga indywidualnego podejścia, opartego na dokładnej analizie zaplanowanych celów edukacyjnych.
Wielkopolski Kurator Oświaty
dr Igor Marek Bykowski