25 marca 2024

Mediacje szkolne, mediacje rówieśnicze

Mediacja szkolna –  to mediacja, w której stronami konfliktu mogą być: nauczyciel, dyrektor, pracownik niepedagogiczny szkoły, uczeń, rodzic. Konflikty rozwiązywane w mediacjach szkolnych dotyczą działalności statutowej szkoły bądź relacji między stronami. Funkcję mediatora pełni osoba dorosła, posiadająca kompetencje z zakresu prowadzenia mediacji.

 

Mediacja rówieśnicza – to mediacja, w której stronami konfliktu są uczniowie. Konflikty rozwiązywane w mediacjach rówieśniczych dotyczą relacji między stronami. Mediacje te prowadzone są przez dwóch uczniów do tego przygotowanych, cieszących się zaufaniem i sympatią rówieśników.

 

Mediacje rówieśnicze Mediacje szkolne
dobrowolne i poufne poszukiwanie rozwiązania konfliktu między uczniami dobrowolne i poufne poszukiwanie rozwiązania sporu pomiędzy stronami konfliktu
realizowane w obecności dwóch bezstronnych i neutralnych mediatorów – uczniów, przygotowanych do prowadzenia mediacji rówieśniczej realizowane w obecności jednego lub dwóch bezstronnych i neutralnych mediatorów
przedmiotem mediacji są konflikty związane z relacjami między uczniami przedmiotem mediacji są konflikty związane z relacjami międzyludzkimi i/lub działalnością statutową szkoły
stronami konfliktu są uczniowie stronami konfliktu mogą być: nauczyciele, dyrektor, pozostali pracownicy szkoły, uczniowie, rodzice

 

Mediator rówieśniczy Mediator szkolny
uczeń, który jest przeszkolony w zakresie mediacji osoba dorosła – na przykład: pedagog, psycholog, nauczyciel, inny pracownik szkoły – przeszkolona w zakresie mediacji
uczeń, który cieszy się zaufaniem i autorytetem wśród uczniów osoba, która cieszy się autorytetem i zaufaniem w środowisku szkolnym
przedmiotem mediacji są konflikty związane z relacjami między uczniami wskazane jest, aby posiadał kompetencje edukatora mediacji

 

WAŻNE!

Do mediacji rówieśniczych nie kierujemy:

  • konfliktów i sporów, w których doszło do popełnienia przestępstwa;
  • konfliktów, w których doszło do przemocy fizycznej lub seksualnej;
  • spraw, które miały związek z alkoholem lub narkotykami;
  • sporów, w których jedną ze stron konfliktu jest dorosły pracownik szkoły;
  • sytuacji konfliktowych wynikających z popełnienia czynu karalnego lub świadczących o demoralizacji.

 

Korzyści z wprowadzenia mediacji w szkole:

Doraźne:

  • rozwiązanie konkretnego konfliktu;
  • możliwość zachowania poprawnych relacji mimo różnicy zdań.

Długofalowe:

  • kształtowanie odpowiedzialności za własne postępowanie i podejmowane decyzje;
  • wskazanie alternatywy dla tradycyjnie stosowanych w środowisku szkoły rozstrzygnięć z pozycji autorytetu arbitra lub siły i konfrontacji;
  • transmisja pozytywnych wzorców zachowań w sytuacjach konfliktowych;
  • kształtowanie kompetencji kluczowych: zdolności do współpracy, umiejętności kreatywnego myślenia,  samoregulacji, rozwiązywania sytuacji problemowych, w tym konfliktowych;
  • profilaktyka zachowań problemowych dzieci i młodzieży;
  • oddziaływanie wychowawcze w duchu sprawiedliwości naprawczej.

 

Warto zauważyć, że obecne kryteria oceny pracy nauczyciela i dyrektora szkoły obejmują m.in. kształtowanie u uczniów szacunku do drugiego człowieka, świadomości posiadanych praw oraz postaw: obywatelskiej, patriotycznej i prospołecznej, w tym przez własny przykład nauczyciela; umiejętność rozwiązywania konfliktów wśród uczniów.

 

Dokumentacja mediacji

Mediator szkolny lub opiekun mediatorów rówieśniczych przechowuje dokumentację z przebiegu mediacji (tj. protokół i zgody na udział w mediacjach).

Sposób przechowywania dokumentacji musi zapewnić:

  • poufność mediacji,
  • ochronę danych osobowych uczniów uczestniczących w mediacji.

 

Etapy postępowania mediacyjnego

  1. Zgłoszenie konfliktu do mediacji (w sposób przyjęty w szkole, np. do skrzynki mediacyjnej) i wybór mediatora.
  2. Etap przygotowanie do mediacji, ustalenie miejsca i terminu, zaproszenie stron (badanie czy sprawa nadaje się do mediacji).
  3. Spotkanie wstępne – poinformowanie stron o zasadach, regułach i celu postępowania mediacyjnego oraz roli mediatora; poznanie perspektywy każdego uczestnika na konflikt; określenie punktów zbieżnych i spornych.
  4. Sesja wspólna – prezentowanie stanowisk przez strony, poszukiwanie rozwiązań odpowiadających potrzebom i rzeczywistym interesom uczestników; generowanie opcji.
  5. Spotkania na osobności, mediacje wahadłowe – niekiedy zachodzi potrzeba organizowania spotkań indywidualnych mediatora z każdą ze stron (w celu przełamania impasu; przekazania mediatorowi ważnej informacji, której strona nie chce ujawnić na forum). Postępowanie mediacyjne może być prowadzone w formie pośredniej, jeżeli strony wyrażą taką wolę (gdy chcą rozwiązać spór, ale nie są gotowe spotkać się przy wspólnym stole).
  6. Wybór rozwiązania, które najbardziej odpowiada potrzebom i interesom uczestników, konkretyzowanie porozumienia według zasady MAKRO (Mierzalne, Akceptowalne przez strony, zgodne z prawem i zasadami współżycia społecznego, Konkretne, Realistyczne, Określające terminy).
  7. Zawarcie porozumienia lub zakończenie mediacji bez zawarcia ugody, sporządzenie i podpisanie dokumentów (protokołu i ugody, jeżeli została zawarta).